نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1093 )
ســوره 21 : انبیاء ( مـکّــی ـ 112 آیه دارد ـ جزء هفـدهـم ـ صفحه 322 )
( قسمــت اوّل )
شب قُـرب و کـرامـت
( جزء هفدهــم صفحــه 322 آیه 1 )
بسم الله الرحمن الرحیم
اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَ هُمْ فِی غَفْلَةٍ مَّعْرِضُونَ
ترجمــه لفظــی آیــــه شریفـه :
براى مردم [وقت] حسابشان نزدیک شده است
و آنان در بى خبرى روی گردانند
نگاهی ادبی و عرفانی به آیــه :
بسم الله الرحمن الرحیم
بنام خداونــــد قادر متعــــــال ، صانع بی احتیال ، در ذات و صفات بر کمــــال ،
موصوف به وصف جمال ، کردگار است و بزرگوار ، حکیم دانا به هر کار ،
پاک از انباز و بی ناز از یار ، خود بی یار و همه جهان را یار !
اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ ...
نزدیک است وقت حساب بندگان !
و آنان در خــواب غفلــت اند ،
اینک رستاخیز با هیبت به آفریدگان روی نهاد ،
در حالی که آنان مست شهـوت اند !
و نیک مردان و جوانمـردان به حقیقت آنانند که ؛
از عرضه گاه و خطرگاه قیامت بترسند !
و از بیــــــم حساب فــــــردا ،
امروز حرکات و سکنات خود را بشمارند ،
و لباس مراقبت در پوشند ،
و گوش به احوال و اقوال و اعمال خود دارند ،
و ساحت سینه ی خود را از لوث غفلت پاک گردانند ،
و بی اجـــــــازت شــــــریعــــت ، یک گام ننهد ،
و بی اذن صاحب حقیقت یک دم نزنند .
... فِی غَفْلَةٍ مَّعْرِضُونَ
غافلان دو گروهند :
گروهی در کار دنیا و هــوای نفس ، مستغـــرق !
که از شغــل دنیـــــا به کار دیــــن نپرداختــــه !
و در غرقـــــاب شهــــــوات بمانده ،
از دنیا نموداری بیند و از آخرت غافل باشد .
گروه دوم آنان که ؛
در مشاهده ی جلال و جمال حق ، مستهلک ،
آن چنــان که از وجـــــود خود بی خبـــــر گشتــــــه !
و حـــــقّ آنان را از بـــودِ خــــــــود بیــــــــزار کرده است .
نوشتــــــه انـــــــد که ؛
مصطفی(ص) در شب معـراج ،
که شب قُــــــــرب و کــــــرامت بود ،
او را بر گلشن بلنـــد عرش خــــرام دادند ،
چون به منــزل اعـــلا (قـــاب قوسیـــن) رسید ؛
و کبـــــــریـــــــاء و عظمت الهـــــــــی را دیــد گفت :
خـداونــــدا ؛ من نتوانم ثنــای تـــــــو را برشمـــــــــارم !
ای جوانمــــــــــرد ؛ این عجب نگـــــــر که ؛
تمــــــام خلــــــق ، ثنــــــــــای حقّ از وی آمـــــــوزند ،
و او به عجز خویش در ثنای پروردگار اعتراف و اقـــرار می نماید !
گویا زبان حال وی باشد که ؛
جوینده ی تو همچو تو فردی باید
آزاد ز هــــــر علّـــت و دردی باید
موضوع :